Top 10 van belemmerende gedachten tijdens het Kintsugi Ritueel

Top 10 van belemmerende gedachten tijdens het Kintsugi Ritueel

Vandaag mocht ik mijn Kintsugi Atelier openstellen voor de Kunst- & Cultuurroute van HAVO 4 & VWO 4 van het Lingecollege in Tiel. Ik was met Golden Linings in Life de nieuwkomer in deze jarenlange traditie – en wat een mooie ervaring!

Vanuit het vak Culturele Kunstzinnige Vorming (CKV) konden leerlingen kiezen uit een gevarieerd programma met drie verschillende workshops. Zo ontdekten ze wat er aan kunst en cultuur te vinden is in hun eigen omgeving.

Tijdens mijn Kintsugi Workshop maakten de tieners kennis met Kintsugi als kunstvorm, de geschiedenis en filosofie erachter, en de waardevolle lessen die het te bieden heeft.

Wat heb ik genoten van die jongeren. Elk werkte tijdens het Kintsugi Ritueel op zijn of haar eigen manier, met eigen (on)geduld, focus, en motivatie. Ik was aangenaam verrast door hun enthousiasme, interesse en de inzichten die ze deelden. Wanneer een aantal zelfs na de eindtijd nog verder wil werken om hun kunstwerk af te maken, of wanneer iemand mij vertelt dat haar schaaltje met gouden breuklijnen symbool staat voor de scheiding van haar ouders, dan weet je dat er iets is geraakt. En daar ben ik ontzettend dankbaar voor.

Ook waren er tijdens de workshops wat kleine reflectiemomenten, en zo ontstond mijn “𝑻𝒐𝒑 10 𝒗𝒂𝒏 𝒃𝒆𝒍𝒆𝒎𝒎𝒆𝒓𝒆𝒏𝒅𝒆 𝒈𝒆𝒅𝒂𝒄𝒉𝒕𝒆𝒏 𝒕𝒊𝒋𝒅𝒆𝒏𝒔 𝒉𝒆𝒕 𝑲𝒊𝒏𝒕𝒔𝒖𝒈𝒊 𝑹𝒊𝒕𝒖𝒆𝒆𝒍”:

1. “Ik wil niet dat het breekt.” – Angst voor de breuk zelf, terwijl dat juist de essentie is van Kintsugi.
2. “Als het te veel stukjes zijn, kan ik het niet meer maken.” – Het gevoel dat sommige breuken te groot of onherstelbaar zijn.
3. “Mijn schaaltje is scheef.” – Perfectionisme dat je ervan weerhoudt de imperfectie te omarmen.
4. “Als er een gat in zit, is het mislukt.” – De gedachte dat iets alleen mooi is als het compleet is.
5. “Ik kan het niet goed genoeg herstellen.” – Angst voor falen of het niet perfect kunnen uitvoeren van de techniek.
6. “Mijn werk ziet er niet professioneel uit.” – Jezelf vergelijken met anderen en je eigen werk als minderwaardig zien.
7. “Ik heb vast de verkeerde kleur goud gemengd.” – Onzekerheid over het maken van de juiste keuzes.
8. “Ik ben hier niet creatief genoeg voor.” – Twijfels over je eigen artistieke vaardigheden.
9. “Als ik fouten maak, verpest ik het hele stuk.” – De overtuiging dat fouten onherroepelijk zijn.
10. “Het wordt nooit zo mooi als de voorbeelden die ik heb gezien.” – Te hoge verwachtingen stellen aan de uitkomst.

Het mooie van het Kintsugi Ritueel is dat het ons leert anders te kijken naar wat we als gebreken of fouten zien. Het gaat niet alleen om het herstel van een voorwerp, maar ook om het symbolisch herstellen van onszelf. We leren dat de dingen die we als mislukkingen beschouwen, juist deel uitmaken van ons unieke verhaal. De breuklijnen, gevuld met goud, vertellen niet alleen een visueel indrukwekkend verhaal, maar herinneren ons eraan dat imperfectie iets is om te koesteren in plaats van te verbergen. Voor veel mensen, jong en oud, biedt Kintsugi een waardevol moment van zelfreflectie, waarin ze ontdekken dat het omarmen van gebreken niet zwakheid betekent, maar juist kracht toont. Dit maakt het Kintsugi Ritueel zo bijzonder en tijdloos, omdat het niet alleen werkt op een artistiek niveau, maar ook op een diep emotioneel vlak. Iedere breuk die we repareren, of dat nu fysiek of mentaal is, maakt ons uiteindelijk sterker en mooier.

Het Kintsugi Ritueel helpt ons om los te laten en te omarmen wat er is, juist tijdens zulke momenten. En dat is niet alleen waardevol voor tieners midden in hun puberteit, want herken jij dit ook als volwassene?

#kintsugi #wabisabi #kintsugiworkshop #kunst #cultuur #cultuur #inzichten #rituelen